بررسی رابطه بین سبک شناختی نوگریز یا پذیرنده و نوگرا یا پژوهنده با تاخیر رضامندی واهمال کاری تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان آبدانان سال تحصیلی93-1392

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سبک های شناختی(نوگریز یا پذیرنده- نو گرا یا پژوهنده) با تأخیر رضامندی و اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه در سال93-92 صورت گرفته و متغیر پیش بین آن، سبک های شناختی و متغیر ملاک آن، تأخیر رضامندی و اهمال کاری تحصیلی می باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی (همبستگی) از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر در برگیرنده کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1393-1392 در دبیرستانهای دولتی شهر آبدانان بود. با توجه به جدول مورگان نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 270 دانش آموز بود که به صورت نمونه گیری انتخاب شدند.ابزاهای پژوهش حاضر عبارتند از: پرسشنامه سبک شناختی « kai» (کرتون 1967)، پرسشنامه‏ی اهمال کاری تحصیلی(تاکمن، 1991) و تأخیر رضامندی تحصیلی (عنبری و همکاران ، 1392). سپس داده های جمع آوری شده را با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی،رگرسیون و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج پژوهش نشان داد همزمان با افزایش سبک شناختی نوگریز یا پذیرنده ونوگرا یا پژوهنده،تأخیر رضامندی و اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان نیز افزایش می یابد و برعکس.